Ein herleg dag dA gubben vart vekke
Ein grueleg skaping har var
Hans kropp er no atter te jord
Men herjingane hans held
fram med A gro
Minna vil bleikna mens uroa leikar
Og gir angsten evig liv
Minna vil bleikna mens angsten den leikar
Og gir
sviket evig liv
Mang ei natt ho ha vakna av sine eigne skrik
Sinte og bitter pA eit rotnande lik
Slik han hadde
vanvara
Var det umogeleg A forsvara
Den djupe respekten var no eit stingande svik
Ho sveitta og skjelve
Han er over
alt
FrA morgon til kveld ei gnagande harme
Ho orka ikkje meir
Men kva kan ho gjera
Hans Atferd vil alltid gjera ho til offer
for hat
Atter ein dag pA den gamle gard
Sola har vist seg
Det blir ein fine dag
FrA bjArki ein ser sveiande skugge
Der
heng ho A dingla
Kva var det ho trudde
